ၿပီးခဲ့တဲ့လက Tokamachi မွာၿပတဲ့ အနုပညာပြဲေတာ္ကိုေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
ၿပခန္းတစ္ခုတည္းမွာျပတာမဟုတ္ဘဲနယ္တစ္ခုလံုးေနရာအမ်ားအၿပားမွာ
ၿပတာပါ။ Yen ၂၀၀၀ ေပးလိုက္ရေတာ့အီဆိမ့္သြားပါတယ္။စတုရန္းကီလိုမီ
တာ၇၅၀ အတြင္းမွာၿပကြက္ေပါင္း၃၀၀ေက်ာ္ဆိုေတာ့ကားနဲ ့သြားတာေတာင္
အကုန္မေရာက္နုိင္ပါဘူး။လက္မွတ္တစ္ခါဝယ္ထားရင္ပြဲေတာ္ကာလအတြင္း
ေနရာခြဲၿပီးသြားၾကည့္လို ့ရပါတယ္။ေရာက္ခဲ့တဲ့ေနရာေတြထည္းကသေဘာ
က်မိတာေလးေပါ့၊ကိုယ္ခံစားမိသလိုေၿပာၿပမယ္ေနာ္...............
အႀကည့္စိမ္းမ်ားၾကားမွာ
ေတာထည္းမွာလမ္းေလွ်ာက္ရင္းခံစားမႈၿဖစ္ေစတဲ့ၿပကြက္ပါကားေပၚကဆင္းၿပီးတာလက္မွတ္ၿပၿပီးဒီေတာင္တက္လမ္းေလးကိုမိနစ္(၂၀)ေလာက္ေလွ်ာက္ရ
ပါတယ္။စၿပီေနာ္..............
လမ္းေလးအတိုင္းလူေတြကတိတ္ဆိတ္္ စြာေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၾကပါတယ္လူေတြအမ်ားၾကီးေပမဲ့စကားမေၿပာ၊အသံမထြက္ဘဲ
စ်ာန္သြင္းၿပီးသြားေနၾကသလိုပါဘဲ...
လမ္းေလးကအရမ္းသာယာပါတယ္၊ေနၿခည္ေတြကသစ္ပင္ေတြကိုဆလိုက္ထိုးထားသလိုပါဘဲ...
တၿဖည္းၿဖည္းနဲ ့ေတာနက္လာၿပီ၊ေနေၿပာက္ေတာင္မထိုးေတာ့ဘူးေနာ္အေကြ ့ေလးတစ္ခုအၿပီးမွာေတာ့...
အနီေရာင္ေဆးမႈတ္ထားတဲ့သစ္ပင္ေတြအၾကားမွာကိုယ္ရဲ ့ပံုရိပ္ေတြထင္ေနတဲ့သစ္ပင္ေတြၿပီးရင္ေတာ့ .....
အနီေရာင္စြန္းထင္းေနတဲ့အတက္လမ္းေလး၊ေသြးနိမိတ္ပံုေလလား။အေပၚေရာက္ရင္ဘာေတြ ့မွာလည္း.............
ဝိုင္းၾကည့္ေနတဲ့မ်က္လံုးစိမ္းမ်ားကတစ္ေတာလံုးအၿပည့္အတိတ္ကအရိပ္ေတြေၿခာက္လွန္ ့ေနၿပီလား....
ေတာအုပ္ရဲ ့အလယ္တည့္တည့္မွာေတာ့....
ေရႊေရာင္ေက်ာက္တံုးမ်ားၾကားကမွန္ၾကီးတစ္ခ်ပ္လွမ္းၾကည့္ရင္ကိုယ့္အရိပ္ၿမင္ရတယ္၊ကိုယ္ပံုကိုယ္ထင္ဟပ္ေနတယ္
ၿဖဴစင္ရဲ ့လား၊သန္ ့ရွင္းရဲ့လား ....
္
အရိပ္ေတြရဲ ့ၾကားမွာ ေကာင္းကင္ဆီသို ့ထိုးတက္ေနတဲ့ေလွခါးတစ္စင္း..........
ဒီေလွခါးေပၚဘယ္လိုတက္မွာလည္း၊ဘယ္လိုလူတက္ခြင့္ရမွာလည္း၊အေပၚမွာဘာရွိမွာလည္း၊မဆံုးနိုင္တဲ့ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းမ်ားလား....
ဆိုတဲ့အေတြးမ်ားအဆံုးမသတ္နိုင္ပါ....
-----------------------------------------------------------------------------------
အတူသြားတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားခံစား ရတာၿခင္းမတူညီၾကေၾကာင္းတစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္
ေဆြးေႏြးၾကည့္ေတာ့ေတြ ့ရပါတယ္။ဘယ္လိုေတြးမိလည္းမန္ ့ခဲ့ေနာ္...
12 comments:
အဆန္းပါလား indoor ထင္ေနတာ ပန္းခ်ီတို႔ ဓတ္ပံုတို႔ ဒီဇိုင္းတို႔မ်ား ျပတာလားလို႕...
ဒါမ်ိဳးက ပို္ဆန္းသစ္တယ္ေနာ္...
ေခတ္သစ္အႏုပညာေလးလာေငးသြားပါတယ္ ကိုမင္းသန္႔
ေရ...ခင္မင္စြာၿဖင့္ :)
သစ္ပင္ေတြေပၚမွာ မွန္ေတြကပ္ထားေတာ႔ ကုိယ္႔အရိပ္ျပန္ျမင္ရတာလို႔ ထင္တယ္။ ေတာထဲမွာ မ်က္လုံးအေရာင္ေတြကို သူတို႔ခ်ယ္သထားတာ ေတာ္၂ေလး အေရာင္သလားလို႔။ ေကာင္းကင္ေတြထဲ ထုိးတက္ေနတဲ႔ သစ္ပင္ေတြၾကားက ေလွကားကို angle ယူထားတာလဲၾကိဳက္တယ္။
မိုက္တယ္ အဲ့ဒီမွာ ဓါတ္ပံုေတာ္ေတာ္ရုိက္လုိ႕ေကာင္းမယ္ အခုလုိ တင္ေပးတာ ေက်းဇူး ဒီဇိုင္းေတြ အားလံုး အဆန္းပဲေနာ္
မိုက္တယ္ေနာ္..အဲဒါ သိဘူးရယ္. ဘယ္ေနရာလဲ။
အေပၚက ေတာအုပ္စိမ္းစိမ္းေတြကေတာ့ ရိုးေနပီ..
ေလွကားထစ္ကလဲ သိပ္မထူးဆန္းပါဘူး
ထူးဆန္းတာက အရိပ္ထင္တာရယ္ မ်က္လံုးေတြရယ္။ ေနာက္ ေက်ာက္တံုးေတြစီထားတဲ့ေနရာက မွန္ရယ္
ေအာက္ကပံုေတြအားလံုးထူးဆန္းတယ္ စိတ္၀င္စားတယ္..
ကိုယ္က အဲဒီဖက္ခံစားမႈမွာေတာ့ ည့ံလို႔ ..မေဝဖန္တတ္ပါ။
လွရင္ ပံုရိုက္ဖို႔ပဲ အားသန္တတ္သူပါ..။
မိုမိဂ်ိ
မုိက္လုိက္တာ၊ စိတ္ဝင္စားစရာ.. ေလွကားနဲ႔ အနီေရာင္လမ္းကုိ အႀကိဳက္ဆုံးပါ
စိတ္၀င္စားဖို့ေကာင္းတယ္။
ျပန္လာရင္ ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္လာႀကည့္မယ္။
အဲဒါ ပုိတုိေရွာ႔နဲ႕ လုပ္ထားတာလား မသိဘူးေနာ္ ... အဲဒီေနရာေတြ အဲလို မ်က္လုံးပုံေလးေတြ ရွိေလာက္ပါဘူး။ ၾကာၾကာစဥ္းစားရင္ ေဂါက္သြားနုိင္တယ္ဗ်။
မွန္ထဲကေန အေပၚကေလွကားကို ျမင္ရတဲ့အခါ heaven ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးလားလို႔ ထင္မိတယ္။
ေနာက္ မ်ိဳးေက်ာ့ျမိဳင္ရဲ႔ တံခါးေပါက္တခုပြင့္ေနတယ္.. ေပါ့ေပါ့ေလးပဲ ငါထြက္သြားလိုက္တယ္ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးသတိရမိတယ္။
အင္း---စိတ္ကူးဆန္းဆန္းကေလးနဲ့ဖန္တည္းထားတာဘဲ-
အနုပညာေျပာင္ေျမာက္ပါေပတယ္ဗ်ာ-
ဘန္ေကာက္ကိုေရာက္တံုးက-ပန္းျခံကေလးထဲကလူသြား
လမ္းမွာခင္းထားတဲ့အခင္းကေလးကိုျပန္ျပီးသတိရလိုက္
ေသးတယ္။ သစ္သားတံုးကေလးေတြ(စဥ့္နီတံုး)လို့
ေခၚတဲ့သစ္သားကိုအပိုင္းပိုင္းျဖတ္ထားတဲ့သစ္သားက
ေလးေတြေဘးမွာေက်ာက္သားျဖဴျဖဴအရြယ္ညီညီ
ကေလးေတြပတ္လည္ဝိုင္းျပီးလမ္းေလ်ာက္ရာလမ္း
တေလ်ာက္လံုးခင္းထားလိုက္တာမ်ားလွလိုက္တာဗ်ာ-
သစ္သားေရာင္ပန္းပြင့္ကေလးေတြခင္ထားသလိုဘဲ-
ဂ်စ္တူးတို့ရြာမွာအဲလိုခင္းထားရင္ရရက္နဲ့မ်ား
အဲလိုစိတ္ကူးဘာ့ေၾကာင့္မရွိသလဲလိုစဥ္းစားမိေသးတယ္
လာေငးသြားတယ္ ကိုမင္းသန္႕ေရ .. ပံုေလးေတြအကုန္လံုး မိုက္တယ္ :))
သိပ္လွတဲ့ ျပကြက္ေလးေတြပါ။
ခုလို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ထိေတြ႕ခြင့္ရေအာင္ မွ်ေ၀ေပးတာ သိပ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။
Post a Comment