ၿပီးခဲ့တဲ့လက Tokamachi မွာၿပတဲ့ အနုပညာပြဲေတာ္ကိုေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
ၿပခန္းတစ္ခုတည္းမွာျပတာမဟုတ္ဘဲနယ္တစ္ခုလံုးေနရာအမ်ားအၿပားမွာ
ၿပတာပါ။ Yen ၂၀၀၀ ေပးလိုက္ရေတာ့အီဆိမ့္သြားပါတယ္။စတုရန္းကီလိုမီ
တာ၇၅၀ အတြင္းမွာၿပကြက္ေပါင္း၃၀၀ေက်ာ္ဆိုေတာ့ကားနဲ ့သြားတာေတာင္
အကုန္မေရာက္နုိင္ပါဘူး။လက္မွတ္တစ္ခါဝယ္ထားရင္ပြဲေတာ္ကာလအတြင္း
ေနရာခြဲၿပီးသြားၾကည့္လို ့ရပါတယ္။ေရာက္ခဲ့တဲ့ေနရာေတြထည္းကသေဘာ
က်မိတာေလးေပါ့၊ကိုယ္ခံစားမိသလိုေၿပာၿပမယ္ေနာ္...............
အႀကည့္စိမ္းမ်ားၾကားမွာ
ေတာထည္းမွာလမ္းေလွ်ာက္ရင္းခံစားမႈၿဖစ္ေစတဲ့ၿပကြက္ပါကားေပၚကဆင္းၿပီးတာလက္မွတ္ၿပၿပီးဒီေတာင္တက္လမ္းေလးကိုမိနစ္(၂၀)ေလာက္ေလွ်ာက္ရ
ပါတယ္။စၿပီေနာ္..............
လမ္းေလးအတိုင္းလူေတြကတိတ္ဆိတ္္ စြာေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၾကပါတယ္လူေတြအမ်ားၾကီးေပမဲ့စကားမေၿပာ၊အသံမထြက္ဘဲ
စ်ာန္သြင္းၿပီးသြားေနၾကသလိုပါဘဲ...
လမ္းေလးကအရမ္းသာယာပါတယ္၊ေနၿခည္ေတြကသစ္ပင္ေတြကိုဆလိုက္ထိုးထားသလိုပါဘဲ...
တၿဖည္းၿဖည္းနဲ ့ေတာနက္လာၿပီ၊ေနေၿပာက္ေတာင္မထိုးေတာ့ဘူးေနာ္အေကြ ့ေလးတစ္ခုအၿပီးမွာေတာ့...
အနီေရာင္ေဆးမႈတ္ထားတဲ့သစ္ပင္ေတြအၾကားမွာကိုယ္ရဲ ့ပံုရိပ္ေတြထင္ေနတဲ့သစ္ပင္ေတြၿပီးရင္ေတာ့ .....
အနီေရာင္စြန္းထင္းေနတဲ့အတက္လမ္းေလး၊ေသြးနိမိတ္ပံုေလလား။အေပၚေရာက္ရင္ဘာေတြ ့မွာလည္း.............
ဝိုင္းၾကည့္ေနတဲ့မ်က္လံုးစိမ္းမ်ားကတစ္ေတာလံုးအၿပည့္အတိတ္ကအရိပ္ေတြေၿခာက္လွန္ ့ေနၿပီလား....
ေတာအုပ္ရဲ ့အလယ္တည့္တည့္မွာေတာ့....
ေရႊေရာင္ေက်ာက္တံုးမ်ားၾကားကမွန္ၾကီးတစ္ခ်ပ္လွမ္းၾကည့္ရင္ကိုယ့္အရိပ္ၿမင္ရတယ္၊ကိုယ္ပံုကိုယ္ထင္ဟပ္ေနတယ္
ၿဖဴစင္ရဲ ့လား၊သန္ ့ရွင္းရဲ့လား ....
္
အရိပ္ေတြရဲ ့ၾကားမွာ ေကာင္းကင္ဆီသို ့ထိုးတက္ေနတဲ့ေလွခါးတစ္စင္း..........
ဒီေလွခါးေပၚဘယ္လိုတက္မွာလည္း၊ဘယ္လိုလူတက္ခြင့္ရမွာလည္း၊အေပၚမွာဘာရွိမွာလည္း၊မဆံုးနိုင္တဲ့ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းမ်ားလား....
ဆိုတဲ့အေတြးမ်ားအဆံုးမသတ္နိုင္ပါ....
-----------------------------------------------------------------------------------
အတူသြားတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားခံစား ရတာၿခင္းမတူညီၾကေၾကာင္းတစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္
ေဆြးေႏြးၾကည့္ေတာ့ေတြ ့ရပါတယ္။ဘယ္လိုေတြးမိလည္းမန္ ့ခဲ့ေနာ္...
